Методическое пособие для тестового контроля знаний студентов по физиологии нервной и мышечной систем является одной из поисковых форм оптимизации и интенсификации учебного процесса. В работе содержатся наиболее важные обучающие и контролирующие тесты проверяющие знания студентов по физиологии человека и животных.
Введение. Несмотря на высокий уровень вакцинации, некоторые группы населения все еще лишены надежной информации о вакцинах и ресурсах, с помощью которых можно ознакомиться с ней. Социальные и поведенческие изменения являются ключевым элементом эффективного ответа на COVID-19, такие как увеличение уровня знаний населения путем распространения сведений и учебных материалов о вакцинации населения против коронавирусной инфекции.
Цель исследования: оценить уровень знаний о COVID-19, поведенческие практики, а также отношение к вакцинации и другим проводимым противоэпидемическим мероприятиям среди населения Республики Таджикистан.
Материалы и методы. Исследование проведено ОО «Субхи тандурусти» в период с февраля по май 2024 года. Для оценки уровня респондентов в рамках исследования «Знание, отношение и практика» в отношении вопросов, связанных с COVID-19, был проведен анкетный опрос с помощью специально разработанного вопросника. В исследовании участвовали 2500 респондентов из 15 различных районов и городов республики.
Результаты. Около 93 % респондентов (n = 2322) правильно ответили на данный вопрос по путям передачи вируса, что указывает на высокий уровень осведомленности о путях передачи COVID-19. Относительно высокие показатели правильных ответов зафиксированы на вопрос «Можно ли заболеть COVID-19 несколько раз?» 69,5 % респондентов (n = 1737) правильно ответили на этот вопрос, указав на понимание того, что возможно заболеть COVID-19 несколько раз. Отношение респондентов по вопросам безопасности и эффективности вакцинации: 78.3 % респондентов (n = 1957) выразили уверенность в ее безопасности, 11,3 % (n = 282) не знали ответа, а 10,4 % (n = 261) не считают вакцину безопасной. 2430 человек (97,20 %) уже получили полный курс вакцинации против COVID-19, 42 человека (1,68 %) – только первую дозу вакцины и планирует получить вторую. Наиболее популярным источником информации о COVID-19 оказались телевизионные передачи – 44.0 % респондентов (n = 1101), далее – информационные материалы (25,2 %, n = 631) и Интернет, включая веб-сайты и социальные сети (22,8 %, n = 571). При этом 75,6 % (n = 1889) опрошенных оценили информационно-образовательные материалы о COVID-19 как очень полезные и достоверные. На вопрос «Вы проходили тестирование?»: 639 человек (25,6 %) «никогда» не проходили тестирование, 588 (23,5 %) «часто» и 461 (18,4 %) «всегда» проходили тестирование.
Заключение. Результаты исследования показали, что интервьюированные обладают достаточными знаниями о COVID-19, включая передачу вируса различными путями и клинические симптомы заболевания, а также важность проведения вакцинации. Инициативы общественного здравоохранения помогают лучше защищать здоровье
населения во время чрезвычайных ситуаций, таких как пандемии инфекционных заболеваний.
Հոդվածի հիմնական նպատակն է բացահայտել ֆալիբիլիզմի և դրա հիմնական սկզբունքների զարգացումը 19-րդ դարի փիլիսոփայության և, մասնավորապես, պրագմատիզմի ուղղության տարբեր ներկայացուցիչների իմացաբանական ու գիտաբանական հայացքներում:
Նպատակին հասնելու համար առաջադրվել են հետևյալ խնդիրները՝ վերլուծել ֆալիբիլիզմի ձևավորմանը և հետագա զարգացմանը նպաստած 19-րդ դարի մի շարք մտածողների իմացաբանական, գիտաբանական և այլ հայացքները, քննել ֆալիբիլիզմի զարգացմանը նպաստած պրագմատիզմի ներկայացուցիչների հայացքների ընդհանրությունները, տարբերություններն ու ֆալիբիլիզմի զարգացման և դրսևորման հիմնական միտումները:
Հետազոտության ընթացքում օգտագործվել են բազմաթիվ բնագրեր և հոդվածներ: Հետազոտությունում կիրառվել են անալիզի, սինթեզի, ինդուկցիայի, դեդուկցիայի, համանմանության և պատմահամեմատական մեթոդները:
Հետազոտության հիմնական եզրահանգումն այն է, որ 19-րդ դարի փիլիսոփայության և գիտության մի շարք մտածողներ, ի դեմս Չարլզ Պիրսի, Ուիլյամ Ջեյմսի և Ջոն Դյուիի, կարևոր նշանակություն են ունեցել ֆալիբիլիզմի հիմնական սկզբունքների ձևակերպման և զարգացման համար։ Մասնավորապես, նշված հեղինակների կողմից ճանաչողությունում մշտական կասկածի և սխալականության անօտարելիության արձանագրումը և ֆալիբիլիզմի իմացաբանական-մեթոդաբանական գործառույթների կարևորումը հիմք է դարձել ֆալիբիլիզմի՝ որպես հայեցակարգի ձևավորման և հետագա զարգացման համար։ Կատարված հետազոտությունը թույլ է տալիս պնդել, որ դեռևս 19-րդ դարում ֆալիբիլիզմի հիմնական սկզբունքները կիրառվել են գիտելիքների նաև այլ ոլորտներում՝ հասարակական-քաղաքական խնդրակարգերի առնչությամբ։ Այս արձանագրումը կարևոր նշանակություն կարող է ունենալ արտաիմացաբանական խնդրակարգերում ֆալիբիլիզմի կիրառական նշանակության հետագա ուսումնասիրությունների համար։